Centraal apneu, ook wel CSAS genoemd, is een bijzondere vorm van slaapapneu waarbij de ademhaling tijdelijk stopt of vermindert door een stoornis in de hersenen. Hersenen ‘vergeten’ een signaal naar de ademhalingsspieren te sturen om de ademhaling te regelen. Anders dan bij obstructief apneu (OSAS) is bij centraal apneu de keelholte wél gewoon open. CSAS komt relatief weinig voor en kan ook in combinatie met obstructief apneu (OSAS) plaatsvinden.

Ademhaling

Bij een normale ademhaling neemt het lichaam bij de inademing zuurstof op en wordt bij de uitademing onder andere koolzuur uitgescheiden. Koolzuur en zuurstof worden via het bloed van en naar de longen vervoerd. Als onvoldoende wordt geademd loopt het koolzuurgehalte in het bloed te hoog op. Normaal gesproken reageren de hersenen hierop door een signaal af te geven aan de ademhalingsspieren om te ademen. Bij CSAS gebeurt dit soms niet.

Oorzaken

Centraal slaapapneu treedt meestal op bij ziekten zoals hartfalen of een beroerte. Ook zenuw- of spierziektes kunnen CSAS veroorzaken. De symptomen van centraal slaapapneu zijn grotendeels hetzelfde als die van OSAS zoals vermoeidheid, hoofdpijn en slaperigheid. Als de oorzaak een neurologische aandoening is kan een CSAS patiënt ook moeite hebben met slikken en stemveranderingen.

Onderzoek

Veel mensen weten niet dat ze lijden aan ademstilstanden. Ze hebben vaak vage klachten zoals vermoeidheid en hoofdpijn. Omdat deze klachten allerlei oorzaken kunnen hebben is het voor huisartsen moeilijk om slaapapneu te herkennen. Meestal is het de partner die merkt dat iemand ’s nachts stopt met ademen. Als er eenmaal gedacht wordt aan slaapapneu vindt er vaak een slaaponderzoek plaats in het ziekenhuis om de diagnose te stellen. Er is nu een nieuwe methode om de slaap te controleren: bij het vermoeden van slaapapneu kan er nu thuis een slaaptest gedaan worden met de WatchPAT. Met de WatchPAT wordt onder andere het gemiddelde aantal apneus (ademstops langer dan 10 seconden) of hypopneus (gedeeltelijke obstructie van de ademhaling) per uur gemeten. Hiermee wordt de ernst van slaapapneu berekend. Ook de zuurstofverzadigingsindex, slaapstadia en snurkintensiteit worden gemeten.